Η ιστορία του Βερολίνου
Από τους οικισμούς στην αυλή
Οι παλιότεροι οικισμοί του Βερολίνου ήταν το Κελν, το σημερινό νησί των μουσείων, και το Βερολίνο στις δυτικές όχθες του Σπρεε. Και οι δύο ιδρύθηκαν το 13ο αιώνα. Το Κελν αναφέρεται για πρώτη φορά στις 28 Οκτωβρίου 1237. Αυτή είναι μάλλον και η ιδρυτική ημερομηνία του Βερολίνου. Οι δύο οικισμοί Κελν και Βερολίνο ενώνονται σε μία πόλη το 1307.
Το 1451 ο Εκλέκτορας Φρειδερίκος Β΄ ανακήρυξε το Βερολίνο και το Κελν σε επίσημη κατοικία του. Ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος (Μεγάλος Εκλέκτορας) οδήγησε την πόλη στην ανάπτυξη την περίοδο της διακυβέρνησής του (1640-1688), παρά το γεγονός ότι το Βερολίνο είχε υποστεί πυρκαγιές, επιδημίες πανούκλας και πολέμους. Έτσι το Βερολίνο εξελίχθηκε σε ένα οχυρό και ξεκίνησαν τα πρώτα μεγαλοπρεπή έργα όπως για παράδειγμα ο σημερινός δρόμος Unter den Linden.
Mετά την αυτοανακήρυξη του Εκλέκτορα Φρειδερίκου Γ΄σε βασιλιά Φρειδερίκο Α΄ της Πρωσίας το έτος 1701, το Βερολίνο αναβαθμίστηκε σε πρωτεύουσα και επίσημη βασιλική κατοικία. Οικοδομήθηκαν πολλά γνωστά κτίρια. Επι βασιλείας του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Α΄(Βασιλιάς-Λοχίας) και στη συνέχεια του Φρειδερίκου Β΄(ο Μέγας) το Βερολίνο εξελίχθηκε, μεταξύ του 1740 και 1786, σε ηγέτιδα βιομηχανική πόλη της Πρωσίας.
Ο Φρειδερίκος ο Μέγας συνέχισε την αρχιτεκτονική διαμόρφωση του Βερολίνου, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Κνόμπελσντορφ. Ο πληθυσμός είχε ήδη ξεπεράσει τους 150.000 κατοίκους. Ιδίως επί Φρειδερίκου του Μέγα, αναπτύχθηκαν οι Τέχνες, ο Πολιτισμός, οι Επιστήμες και η Έρευνα. Επιπλέον το Βερολίνο εξελίχθηκε σε κέντρο του Διαφωτισμού.
Μεταξύ του 1806 και 1808 τα γαλλικά στρατεύματα του Ναπολέοντα κατέλαβαν το Βερολίνο. Μετά την ήττα τους στη Μάχη των Εθνών στη Λειψία, επιστράφηκε στην πύλη του Βραδεμβούργου η Ιππήλατη Άμαξα (Τέθριππος της Νίκης). Τα μεγαλοπρεπή, κλασικιστικά κτίρια του Σίνκελ, τα όλο τέχνη εμπνευσμένα πάρκα του Λένε, δημιουργήθηκαν στις επόμενες δεκαετίες. Από τα μέσα του 19ου αιώνα η οικονομία βίωσε άνθηση και ο πληθυσμός αυξήθηκε με γοργούς ρυθμούς.
Πρωτεύουσα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας
Την περίοδο της ίδρυσης της Γερμανικής Αυτοκρατορίας το 1871, το Βερολίνο είχε πληθυσμό άνω των 800.000 ατόμων. Ο Γουλιέλμος Α΄, βασιλιάς της Πρωσίας από το 1861 μέχρι το 1888, στέφτηκε Κάιζερ (Αυτοκράτορας). Το Βερολίνο ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας και το 1895 ο πληθυσμός του ξεπέρασε το ενάμισι εκατομμύριο. Από το 1888 μέχρι το 1918 στη διακυβέρνηση βρέθηκε ο τελευταίος Κάιζερ της Γερμανίας, Γουλιέλμος Β΄ ο οποίος εξορίστηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η συνθηκολόγηση μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οδήγησε την αυτοκρατορία σε μια βαθιά κρίση, από την οποία γεννήθηκε η αυτοκρατορία της Βαϊμάρης. Παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες και τις επαναστατικές ταραχές, η πολιτιστική ζωή γνώρισε άνθηση τη δεκαετία του 1920. Οι καινοτόμες θεατρικές σκηνοθεσίες, οι λαμπερές πρεμιέρες ταινιών και οι εναλλασσόμενες παραστάσεις βαριετέ, άφησαν το στίγμα τους στη χρυσή δεκαετία του 1920.
Το 1933 ήταν η χρονιά που διορίστηκε ο Χίτλερ Καγκελάριος. Η κατάληψη της εξουσίας από πλευράς του, σηματοδότησε την καταδίωξη Εβραίων, κομμουνιστών, ομοφυλόφιλων, αντιπολιτευόμενων και πολλών άλλων. Είχε ξεκινήσει το πιο σκοτεινό κεφάλαιο στην ιστορία της πόλης.
το 1936 πραγματοποιήθηκαν στο Βερολίνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Λίγοι μόνο υποψιάζονταν τη μεγαλομανία που διακατείχε το Χίτλερ. Με την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου την 1η Σεπτεμβρίου 1939, το Βερολίνο αριθμούσε πάνω από 4,5 εκατομμύρια κατοίκους. Το 1943 ξεκίνησαν οι αεροπορικές επιδρομές στην πόλη, οι οποίες, μέχρι την συνθηκολόγηση στις 8 Μαίου 1945, της στοίχησαν σχεδόν το ένα τρίτο των κατοίκων της και πολλά ιστορικά κτίρια.
Αναδόμηση και διαίρεση του Βερολίνου
Το 1945, μετά το ναζιστικό τρόμο και το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη είχε μετατραπεί σε χαλάσματα. Ο πληθυσμός είχε απομείνει σχεδόν μισός. Οι τέσσερις νικήτριες δυνάμεις, Σοβιετική Ένωση (ανατολικά), ΗΠΑ (ανατολικοδυτικά), Μεγάλη Βρετανία (δυτικά), Γαλλία (βορειοδυτικά), μοίρασαν την πόλη μεταξύ τους σε τομείς.
Από τις 25 Ιουνίου 1948 οι τρεις δυτικοί τομείς της πόλης αποκλείστηκαν από τη Σοβιετική Ένωση. Οι Σύμμαχοι βοήθησαν με την Αερογέφυρα του Βερολίνου και τα «γλυκά» βομβαρδιστικά που έριχναν σακουλάκια με σταφίδες, και ο αποκλεισμός τερματίστηκε έναν χρόνο μετά, στις 12 Μαΐου 1949.
Με την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας στις 7 Οκτωβρίου 1949, το ανατολικό Βερολίνο ανακηρύχθηκε σε πρωτεύουσά της. Η κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας μετέφερε την έδρα της στο ανατολικό κομμάτι της πόλης. Ακόμη, ήταν δυνατή η μετάβαση των Βερολινέζων στο δυτικό τμήμα της πόλης αν π.χ. κάποιος εργαζόταν εκεί.
Η ανέγερση του Τείχους στις 13 Αυγούστου 1961, επισφράγησε τη διχοτόμηση της πόλης. Πλέον οι Ανατολικοβερολινέζοι δεν μπορουσαν να ταξιδέψουν στο Δυτικό Βερολίνο, ούτε για να εργαστούν, ούτε για να δουν τους δικούς τους. Μόλις το 1963, μετά την επίσκεψη του Τζον Φ. Κέννεντυ έκλεισε η συμφωνία για την άδεια διέλευσης της πόλης. Το λεγόμενο Παλάτι των Δακρύων, η αίθουσα αναμονής του σταθμού Φρίντριχστρασε διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο αυτήν την περίοδο.
Πτώση του Τείχους και Επανένωση
Τη νύχτα της 9ης Νοεμβρίου 1989 άνοιξαν ξαφνικά τα σύνορα, αφού προηγουμένως πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας δραπεύτευαν επί μήνες μέσω Ουγγαρίας και Σοβιετικής Ένωσης προς τη Δύση. Ολόκληρη η πόλη, ολόκληρη η χώρα γιόρταζε. Από εκείνη τη στιγμή και μετά οι πολίτες της πρώην Ανατολικής Γερμανίας μπορούσαν να κινούνται ελεύθερα.
Με τη γερμανική επανένωση στις 3 Οκτωβρίου 1990, το Βερολίνο έγινε πάλι πρωτεύουσα ολόκληρης της Γερμανίας. Από το 1990 κι έπειτα, το Βερολίνο είναι η έδρα της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και κέντρο της γερμανικής πολιτικής σκηνής. Από τις 19 Απριλίου 1999 η Βουλή συνεδριάζει στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο του οποίου η έδρα είναι το παλιό Ράιχσταγκ και αναστηλώθηκε από τον Σιρ Νόρμαν Φόστερ.
Ο γυάλινος τρούλος του αποτελεί πόλο έλξης για τους Βερολινέζους αλλά και για τουρίστες απ΄ όλο τον κόσμο. Τέλος, το 2000, εν όψει του Φεστιβάλ κινηματογράφου Berlinale, λειτούργησε το Sony Center τελειοποιώντας έτσι το εντελώς νέα διαμορφωμένο κέντρο της πλατείας Potzsdamer Platz.
Περισσότερα για την ιστορία του Βερολίνου και πολλές λεπτομερείς αναφορές θα βρείτε στην ιστοσελίδα •www.wikipedia.org.
Περισσότερες πληροφορίες βρίσκονται διαθέσιμες στις παρακάτω γλώσσες:
ALPADIA Berlin • D-10827 Berlin • Hauptstraße 23/24
+49 30 7811076 • • Χάρτης της πόλης
