Historia Berlina
Od osadnictwa do praw miejskich
Dwoma pierwszymi osadami, z których powstał dzisiejszy Berlin, były Cölln leżący dawniej na dzisiejszej "Museuminsel" Cölln (red.wyspa muzeów), oraz Berlin na północnym brzegu rzeki Szprewy. Obie osady powstały w XIII w., a pierwsza wzmianka o Cölln pochodzi z 28. października 1237r. Jest to umowna data założenia Berlina. W 1307r. obie miejscowości łączą się ze sobą w jedno miasto.
W wyniku zamieszek w 1451r. książę Fryderyk II. mianował podwójne miasto na swoją siedzibę. Po gorzkich ciosach, jakie nawiedziły Berlin, takich jak pożary, zaraza i wojna, od panowania Fryderyka Wilhelma (1640-1688) datuje się rozkwit miasta. Berlin rozbudowano do prawdziwej twierdzy oraz wzniesiono pierwsze okazałe budowle, jak np.: dzisiejsza ulica Unter den Linden.
Miasto rezydenckie i jego gwałtowny rozwój
W 1701r., po samokoronacji księcia elektora Fryderyka III. na króla Prus- Fryderyka I., Berlin awansował do głównej siedziby królewskiej. W tym czasie powstały liczne znane budowle. 
Za panowania dwóch królów: Fryderyka Wilhelm I. (Króla Żolnierza) oraz Fryderyka II. (Wielkiego), w latach 1740-1786 Berlin rozwinął się także do czołowego miasta przemysłowego na terenie Prus.
Ponadto Fryderyk Wielki kontynuował reorganizację architektoniczną, którą kierował budowniczy Knobelsdorff. Liczba mieszkańców wzrosła aż do ponad 150.000. Fryderyk Wielki wspierał rozwój nauki, badań naukowych, kultury i sztuki. Za jego rządów Berlin przeistoczył się w centrum Oświecenia.
Na przełomie lat 1806–08 wojska napoleońskie obległy miasto; po zwycięstwie pod Lipskiem w 1814r. zwrócono skonfiskowaną uprzednio przed Napoleona Kwadrygę z powrotem na Bramę Brandenburską. W następnych dziesięcioleciach powstały pełne przepychu klasyczne budowle Schinkla oraz kunsztowne tereny parkowe dzieła Lenné. Od połowy XIXw. gospodarka przeżywa silny rozkwit, liczba mieszkańców gwałtownie wzrasta.
Stolica Rzeszy Niemieckiej
W 1871r., kiedy utworzono Rzeszę Niemiecką, w Berlinie mieszkało ponad 800.000 mieszkańców. Wilhelm I., król Prus (1861-1888), został koronowany na cesarza Niemiec. Berlin stał się stolicą Rzeszy Niemieckiej i w 1895r. skupił ponad 1,5 miliona mieszkańców. Ostatni cesarz Niemiec panował od 1888r. do 1918r., po zakończeniu I. wojny światowej w 1918r. musiał się udać na emigrację.
Ciężka porażka w I. wojnie światowej z 1918r. doprowadziła do głębokiego kryzysu Rzeszy i jej stolicy, wskutek czego ogłoszono Republikę. Lecz mimo ciężkich warunków gospodarczych i rozruchów rewolucyjnych w latach 20-tych kwitło życie kulturalne. Dzięki innowacyjnym inscenizacjom teatralnym, świetnym premierom filmowym, pełnym rozmachu kabaretom oraz nie dającemu się z niczym innym porównać życiu nocnemu, Berlin urósł do rangi centrum "szalonych lat 20-tych".
W roku 1933 Adolf Hitler został wybrany kanclerzem Rzeszy. Z chwilą dojścia Hitlera do władzy rozpoczął się najmroczniejszy rozdział w historii miasta. Od tego momentu zapoczątkowano prześladowanie ludności żydowskiej, komunistów, homoseksualistów, członków opozycji i wielu innych grup społecznych. W 1936r. odbyły się w Berlinie XI.
Letnie Igrzyska Olimpijskie i tylko nieliczni przeczuwali manię wielkości Hitlera. W chwili wybuchu II. wojny światowej 1.września 1939r. Berlin zamieszkiwało 4,5 miliona osób. W 1941r. rozpoczęły się naloty powietrzne na Berlin, których ofiarą padła do dnia kapitulacji 8. maja 1945r. 1/3 budynków mieszkalnych oraz wiele budowli historycznych.
Odbudowa miasta i jego podział
Po terrorze dyktatury nazistowskiej oraz po zakończeniu II. wojny światowej w 1945r. miasto leżało w gruzach. 
Liczba mieszkańców zmniejszyła się prawie o połowę. Rejon miasta podzielono między cztery zwycięskie mocarstwa: Związek Radziecki (Wsch.), USA (Pd.-Zach.), Wielką Brytanię (Zach.) oraz Francję (Pn.-Zach.).
Od 25. czerwca 1948r. trzy sektory zachodnie zostały zablokowane przez Związek Radziecki. Alianci pomagali miastu tworząc most powietrzny i wysyłając samoloty zrzucające pakunki z żywnością, w wyniku czego 12.maja 1949r. blokada Berlina została przerwana.
Z powstaniem Niemieckiej Republiki Demokratycznej 7.października 1949r. Berlin Wschodni stał się jej stolicą. Wschodnia część miasta stała się siedzibą rządu NRD. Berlińczycy mogli wówczas jeszcze przemieszczać się do części zachodniej Berlina np. ze względu na miejsce pracy.
Wybudowany 13. sierpnia 1961r. mur przypieczętował ostatecznie podział Berlina. Od tego momentu Berlińczycy ze wschodniej części miasta nie mogli podróżować do części zachodniej, ani do pracy, ani do swoich krewnych. Dopiero po wizycie Johna F. Kennedy´ego w roku 1963 zawarto układ o przepustkach. Główną rolę w tym czasie odegrał dworzec Friedrichstraße ze swoją dużą poczekalnią, tzw. "Tränenpalast" (red. pałac łez).
Upadek Muru Berlińskiego i zjednoczenie Niemiec
Po tym, jak przez wiele miesięcy obywatele NRD uciekali na Zachód przez Węgry i Czechosłowację, w nocy 9.listopada 1989r. dochodzi niespodziewanie do otwarcia Muru Berlińskiego. 
Świętowało całe miasto, a wraz z nim cały kraj! Od tego momentu obywatele byłej NRD mogli znów swobodnie się przemieszczać.
Po zjednoczeniu Niemiec 3.października 1990r. Berlin ponownie stał się stolicą Niemiec. Od 1999r. Berlin znów jest siedzibą rządu, a tym samym centrum politycznym Niemiec. Od 19.kwietnia 1999r. parlament obraduje w Bundestagu, którego siedziba mieści się w starym Reichstagu przekształconym przez Sir Normana Fostera.
Jego szklana kopuła stała się jedną z głównych atrakcji dla mieszkańców Berlina i turystów z całego świata. A w styczniu 2000r. z okazji festiwalu filmowego „Berlinale” otwarto "Sony Center" i tym samym uzupełniono nowe centrum przy Potsdamer Platz.
ALPADIA Berlin • D-10827 Berlin • Hauptstraße 23/24
+49 30 7811076 • • Plan Miasta & Wyznacz trasę
